เทรียง (Trichoplax adhaerens) เป็นสัตว์ในกลุ่ม Turbellaria ที่น่าสนใจมาก สิ่งมีชีวิตชนิดนี้เป็นหนึ่งในสมาชิกที่ง่ายที่สุดของสหัสพันธุ์ในแง่ของโครงสร้างและฟังก์ชั่น ชื่อ “เทรียง” มาจากภาษากรีกโบราณ ซึ่งหมายถึง “ขน” และ “แผ่น” เนื่องจากรูปร่างของมันมีลักษณะเป็นแผ่นเรียบที่ถูกปกคลุมไปด้วยเซลล์ขน
เทรียง เป็นสัตว์น้ำขนาดเล็กมาก โดยทั่วไปจะมีความยาวประมาณ 2-3 มิลลิเมตร และมีรูปร่างคล้ายกับแผ่นกระดาษบางๆ ที่ไม่มีส่วนหัวหรือหางที่ชัดเจน ตัวมันมีความโปร่งใส ทำให้มองเห็นเนื้อเยื่อภายในได้ ซึ่งเป็นลักษณะที่น่าสนใจมาก
เทรียง เป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ในน้ำเค็ม มีถิ่นกำเนิดในบริเวณน้ำตื้นของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริเวณชายฝั่งของยุโรป
ลักษณะและรูปร่าง
เทรียง ไม่มีระบบอวัยวะที่ซับซ้อนเหมือนสัตว์อื่นๆ เช่น สมอง, ระบบไหลเวียนโลหิต, หรือระบบย่อยอาหารที่สมบูรณ์ มันมีเพียงเซลล์ประเภทเดียวกันจำนวนมาก ซึ่งสามารถทำหน้าที่ได้หลายอย่าง
ตัวมันประกอบด้วย:
- เซลล์ pinacocytes: เซลล์ที่ปกคลุมผิวด้านนอกของเทรียง ทำหน้าที่เหมือนกับผิวหนังของสัตว์อื่น
- เซลล์ choanocytes: เซลล์ที่มีขนยาวๆ ที่สามารถสร้างกระแสน้ำเพื่อดักจับอาหาร
- เซลล์ archaeocytes: เซลล์ที่ทำหน้าที่ย่อยอาหาร, ขยายตัว, และสร้างเซลล์ใหม่
เทรียง สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้อย่างอิสระและเคลื่อนไหวด้วยการบีบและหดของเซลล์ pinacocytes
วงจรชีวิต
เทรียง เป็นสัตว์ที่แยก sexes ซึ่งหมายความว่าตัวผู้และตัวเมียมีอวัยวะเพศที่แตกต่างกัน
เมื่อเทรียง ถึงวุฒิภาวะ มันจะปล่อยไข่และน้ำเชื้อออกมานอกร่างกาย การผสมพันธุ์ของเทรียง มักเกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมที่มีความเค็มของน้ำสูง
หลังจากการผสมพันธุ์ ไข่จะฟักเป็นตัวอ่อนขนาดเล็ก ซึ่งจะเติบโตและพัฒนาไปเป็นเทรียง ตัวเต็มวัย
อาหารและการล่าเหยื่อ
เทรียง เป็นสัตว์กินพืชและสัตว์กินเนื้อ ในน้ำ สิ่งที่มันกินได้มากที่สุดคือพวกเชื้อแบคทีเรีย อาร์เคีย และสาหร่ายขนาดเล็ก
มันจะใช้เซลล์ choanocytes ที่มีขนยาวๆ สร้างกระแสน้ำเพื่อดักจับอาหาร การเคลื่อนไหวของขนเหล่านี้จะช่วยดึงอาหารเข้ามาในร่างกายเทรียง เทรียง ยังสามารถดูดซึมสารอาหารผ่านผิวหนังได้อีกด้วย
ความสำคัญทางนิเวศวิทยา
เทรียง เป็นสัตว์ที่ค่อนข้างหายาก และยังไม่ถูกศึกษาอย่างลึกซึ้งนัก แต่ก็มีความสำคัญต่อระบบนิเวศในบริเวณที่มันอาศัยอยู่
- เป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อาหาร: เทรียง เป็นเหยื่อของสัตว์ทะเลขนาดใหญ่กว่า เช่น สุนัขทะเล, ปลา และกุ้ง
- ช่วยควบคุมประชากรของเชื้อแบคทีเรียและสาหร่าย: การกินแบคทีเรียและสาหร่ายโดยเทรียง ช่วยรักษาสมดุลของระบบนิเวศในน้ำ
ความท้าทายในการศึกษา
การศึกษาเทรียง เป็นเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องง่าย เนื่องจากมันเป็นสัตว์ขนาดเล็กมาก และอาศัยอยู่ในน้ำตื้น ซึ่งมักจะถูกปกคลุมไปด้วยหินและสาหร่าย ทำให้การค้นหาและเก็บตัวอย่างค่อนข้างยาก
นอกจากนั้น การเพาะเลี้ยงเทรียง ในห้องปฏิบัติการก็ยังเป็นเรื่องที่ท้าทาย เนื่องจากมันต้องการสภาพแวดล้อมน้ำที่ 매우เฉพาะเจาะจง
สรุป
เทรียง เป็นสัตว์ที่น่าสนใจและมีความสำคัญต่อระบบนิเวศ
แม้ว่าจะยังไม่ถูกศึกษาอย่างลึกซึ้งนัก แต่ก็เป็นตัวอย่างของความหลากหลายของชีวิตบนโลก และแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการปรับตัวของสิ่งมีชีวิตในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน